Við og þeir.

Akkúrat.

Ég sit hérna í íbúðinni minni og virði fyrir mér kisurnar mínar og sú hugsun læðist að mér, að heimurinn væri betri ef mannfólkið tæki kisurnar sér til fyrirmyndar.
Nú er ég ekki að tala um að kúka í sandkassa, heldur eðli þessara fögru dýra.
Ég þjóna tveimur kisum. Læðurnar Yoda og Tígra eru undurfögur dýr og einkar kelin, en algjörir eiginhagsmunaseggir, ekki ósvipað mér. Tækifærissinnaðar og sjálfselskar. Og er eitthvað að því?
Ég hygg að svo sé nefnilega ekki, því á kisunum sannast það einna helst fyrir mér að eiginhagsmunasemi sé mun fallegri heldur en fólk vill láta í veðri vaka.
Því er nefnilega þannig farið að þó að kisurnar séu eiginhagsmunaseggir, þá þrífa þær hvor aðra, þær fullkoma hvor aðra.

Þessum eiginleika er því miður ekki deilt af mennskum eiginhagsmunaseggjum. Kant setti fram þá kenningu á sínum tíma að það að vera góður við aðra skilaði sér í því að aðrir yrðu góðir við mann í mót, Ieshua frá Nazaret sagði ekki ósvipaða hluti þegar hann sagði að 'það sem þér viljið að aðrir gjöri yður skulið þér og þeim gjöra'.

Mjá.

Ég er nú ekki kristinn, en ég held að Ieshua hafi verið vænsti strákur, þó fylgisveinar hans og meyjar hafi gerst sek um ýmis voðaverk í hans nafni, en því miður er slíkt gjald skipulagðrar hugsunar, að brjóta gegn þeim sem synda sem lax móti straumi.

Kisurnar mínar eru mjög ólíkar verur. Önnur er feitlagin og heimakær þriggja vetra yrjótt læða hin er eins vetrar brjálæðingur og villidýr. Samt eru þær bestu vinir þrátt fyrir að vera ólíkar. Eigum við, sem köllum okkur skyni bornar skepnur, ekki til þá visku að geta í bróðerni virt hversu ólík við erum innbyrðis?

En, nei. Nöktu aparnir eru bara ekki betur gefnir en svo almennt að þeir sameinast í rétttrúarhópa. Sumir trúa á geimdrauga, aðrir á stjórnmálastefnur, enn aðrir á yfirburði vissra kynþátta og enn aðrir trúa á aðrar bábiljur og óáþreifanlega útópíska drauma sem ávalt verða utan seilingar.

Í þessum hópum tíðkast víðast hvar að líta á hópinn sem einskonar microcosmos, hópsálahjörð þar sem hver innan þessa hóps heldur mestmegnis sambandi við fólk sem er af sama meiði, þ.e. klíkuskapur, við vs. þeir. Ég hygg að það sé rót vandans víða, sama hvort það er í Ísrael, Tíbet, BNA eða hérna á Íslandi, hvar þess konar vandamál eins og þau sem finnast útí heimi eru sem betur fer fátíð, en virðast fara stigmagnandi með hverju árinu, sem er miður.

Þá er ég að tala um víða innan þessa samfélags. Við versus þeir. Það skiptir engu máli í hvaða málaflokki það er, konur versus kallar, innfæddir versus innflytjendur, trúaðir versus trúlausir versus trúaðir af öðrum meiði. Í hvert sinn þegar ég hugsa úti það, verð ég ánægðari og ánægðari með það að vera einstaklingshyggjumaður. Það er nefnilega mun auðveldara að taka bara ábyrgð á sjálfum sér og ætlast ekki til þess að aðrir séu eins.

Skyldi vera kominn tími á hugarfarsbreytingu í samfélaginu? Er kominn tími á að við förum að sætta okkur á að við getum ekki breytt öðru fólki, að við getum aðeins breytt okkur sjálfum og tekið ábyrgð á okkur sjálfum?

Lífið er ekki hópíþrótt. Lífið bara er.

With, without.
And who'll deny its what the fightings all about? 

Bætt á sig bleki...

...ég átti talsvert athygliverða helgi, og þó var Sunnudagurinn einna athygliverðastur, enda ekki oft sem maður hefur verið eins mikill harðhaus.

Ég vaknaði og fékk mér ljúffenga höfrungasteik í morgunmat - mæli sterklega með því - og fór svo og lét bæta á mig bleki og hefur nú galdrastafur bæst við, á hálsinn á mér.

Þá er listinn orðinn:

Fenrisúlfur á hægri handlegg.

Miðgarðsormur á vinstri öxl.

3gja spíralarma triskelion á vintri öxl. 

Fjandafæla á innanverðum vinstri handlegg (úr sömu galdrabók og Þórshamarinn sem ég fékk mér núna á Sunnudag).

Öfuguggi/ bandrún sem segir 'Loki' á hægri framhandlegg

Valknútur á hægri hendi.

Þórshamar á hálsinum.

Og þá er komið það sem er kommið...

...maður er bara wörk in progress eins og það heitir, annar triskelion á eftir að koma á hægri öxl (og spegla) stór galdrastafur kemur á bringuna á mér og það á eftir að fylla í Miðgarðsorminn og ditta að hinum eilítið...

...lengi getur maður á sig bleki bætt sko...

Grynnka

Fyrir ekki alls svo löngu var ég að ræða við manneskju um tónlistar-trivíu þegar ég minnist á blæti þeirra David Bowie og Jimmy Page fyrir jarðneskum eigum ofurkuklarans Aleister Crowley.

Þegar ég minnist á Crowley er ég strax spurður hvort ég hafi kynnt mér tarotspilastokk 'Dýrsins Mikla' (eins og hann kallaði sig).

Ég svara því að ég sé algjör rökhyggjumaður og ég hafi ekki áhuga áhindurvitnum og hjábárum þeim sem tengjast dulspeki (þó ég hafi vissulega áhuga á sálfræðilegri og heimspekilegri hlið þessara mála). Ég segist bera virðingu fyrir rétti annarra til þess að hafa sínar trúarskoðanir (því nýaldarkukl er jú óneitanlega tengt trúarskoðunum), en því miður finnist mér þetta vera loddaraskapur, sjálfsblekking og ranghugmyndir.

Þá fæ ég því slengt framan í mig að ég sé grunnhygginn, ég spurður að stjörnumerki og þegar ég játa það á mig að vera fæddur í Sporðdrekamerkinu er kinkað kolli og sagt yfirlætislegum tóni 'Já... týpískur sporðdreki. Þykist vita allt best og er alltaf í vörn...'

Mér varð nú hugsað um skilgreiningu hugtaksins grunnhyggni og hvort að skilningur manneskjunnar á þessu hugtaki hafi verið eitthvað takmarkaður, enda fannst mér nú óþarflega laust við andargift og dýpt að í einum vettvangi saka mig um grynnku vegna trúarskoðana minna og þess þá heldur slengja framan í mig þeim fordómum að persónuleiki minn væri á einhvern fyrirfram ákveðinn máta samkvæmt því hvar á himni stjörnurnar voru þann myrka Októbermorgun sem ég var skorinn úr móðurkviði.

 

Mér er oft hugsað til þeirra einstaklinga sem byggja líf sitt og heimsmynd á hindurvitnum og hjábárum sem engan vegin er hægt að sanna með áþreifanlegum rökum. Þeim sem stökkva í blindni án haldbærra sannana á einhverjar fyrirfram gefnar niðurstöður um eðli lífsins hér á þessari storð og láta jafnvel reglur sem skrifaðar voru fyrir þúsundum ára af tjaldbúum á bronsaldarstigi stýra lífi sínu algjörlega.
Það er ekki það að mér sé það þvert um geð að fólk trúi á Tarot, stjörnuspeki, innyflalestur, Messías, I Ching, rúnakast, spámiðla eða aðra eins óvísindalega rökleysu.
Mér er álíka sama um það og þegar félagslega seinfær stúlka sem ég kannaðist við fyrir nokkrum árum þóttist kunna að tala Álfamál Tolkiens og tautaði í sífellu einhverja frasa sem hún hafði lært úr þeim annars ágæta bálki.
Mér er raunar algjörlega sama á hvað fólk trúir - svo lengi sem það fer ekki útí fordómaboðun og fordæmingar á öðrum sem ekki haga sínu lífi á sama máta.

Þetta er stóra hættan við hindurvitni. Það að fólk sem kemst til valda fari að haga lífi sínu eftir ýmiskonar hjábárum.

Júlíus Gaius Caesar vildi á sínum tíma ekki starfa með Drúíðastéttum Galla, einfaldlega vegna þess að hann var ekki tilbúinn að veita fólki sem reiddi allt sitt á hindurvitni vald umfram það sem heilbrigt var - og þó var hann manna frjálslyndastur í trúmálum.
Ég er sama sinnis.

Ég er ekki hlynntur því að hér verði í nafni umburðarlyndis lúffað fyrir trúarskoðunum sem faktískt séð teljast strangt til tekið einkenni geðveiki. 

Ef mannfórnir væru normið í einhverjum af þeim menningarheimum sem fjölmenningarsamfélagið hefur blandað við okkar litla samfélag á norðurhjara, væri máské auðveldara fyrir fólk að skilja hvað ég á við. En staðreyndin er sú að heiðursmorð og valdníðsla í nafni trúar eru mannfórnir okkar daga.

Þetta á jafnt við um Múslima, Kristna, Gyðinga og Hindúa. Hér á okkar fagra landi búum eigum við frelsi. Við þurfum að umbera og bera ábyrgð. Þetta á jafnt við um alla. Sama hvaða skoðanir við höfum.

Ef strangtrúaðir Múslimar koma hér og í nafni þessa trúarbragða friðar og undirgefni (yeah right) myrða konur fyrir að bera ekki á höfði sér slæður eða leggja lag sitt við menn sem eru ekki Guði/Allah (lesist 'Fjölskylduföðurnum') þóknanlegir, eigum við þá að umbera að þessi trúarbrögð fái að þrífast hérna? Þetta eru jú vissulega mannfórnir.

Ef hagstjórnun ríkis vors væri í höndum einstaklings sem notaði kaffibollaspákerlingu í Grafarvogi til þess að taka mikilvægar ákvarðanir um peningana okkar, vona ég svo sannarlega að við Íslendingar myndum rísa upp gegn slíkri óværu.
Rétt fyrir miðja síðustu öld voru meðlimir Thule Dulspekihreyfingarinnar í hæstu sætum Þriðja Ríkis Nazistanna og við vitum öll hvernig það fór.

Í dag er það svo hinsvegar að beggja vegna  Atlantsála  er heilu ríkjunum - heilu herjunum og heilu kjarnorkuveldunum stýrt af mönnum sem tala við ósýnilega vini sína - mönnum sem fyrr á öldum hefðu leitað til véfrétta - eða kaffibollakerlinga nútildags. Það er jú aðeins sá stigsmunur á prestum kirkjunnar og kaffibollabullukollum að klerkarnir hafa gengið í háskóla til þess að læra að spá í sr. Bolla og þeir hola okkur niður, splæsa okkur saman og hella vatni á okkur þegar við erum rétt nýfædd.
Sá er munurinn.

Þósvo að vissulega sé lengri hefð fyrir þeim kaffibollum sem klerkarnir rausa uppúr sér á almannafæri, þá eru þetta engu að síður hindurvitni eyðimerkurbúa á bronsöld (Gamla Testamentið) og heilaþvottur einræðisinnaðra hástétta Evrópu í gegnum aldirnar (Nýja Testamentið).

Ég tel að tími sé kominn á það að Íslendingar - einhver læsasta og best menntaða þjóð allra tíma kasti af sér þeim hlekkjum sem ríkistengd trúarbrögð eru. Ég held að tími sé kominn á að við Íslendingar förum þess á leit við ráðamenn að þeir beri virðingu fyrir fólkinu í landinu - sama hverrar trúar það er. Björn Bjarnason og Karl Sigurbjörnsson eiga báðir að sýna okkur þá virðingu að segja af sér þar sem þeir hafa orðið uppvísir af þeim trúarfasisma að láta útúr sér að eitt af meginatriðum þess að teljast Íslendingur sé að vera Þjóðkirkjukristinn.

Þá eru hvorki ég, sem er hér borinn og barnfæddur, sem og nóbelsskáldið og landnámsmenn okkar Íslendingar. En hver veit, máské að þessir háu herrar geti útskýrt fyrir mér og öðrum trúfrjálsum Íslendingum hvað við séum, víst við erum ekki Þjóðkirkjukristnir. Ég vona að þeir geti líka útskýrt fyrir mér hvað þeir sem aðhyllast önnur trúarbrögð en kristni og eru fæddir og uppaldir hérna og þeir sem hér setjast að með aðrar trúarskoðanir eru - og hvort þeir geti þá nokkurntíman orðið Íslendingar.
Þessi orð fela nefnilega í sér meira útlendingahatur en nokkrir aðrir Íslenskir valdhafar, veraldlegir eða geistlegir hafa látið útúr sér.
Árni Johnsen gekk svo um með sínum klassíska fruntalega, ruddalega og níðingslega máta og gerði enn betur á þeirri stofnun sem hér er hornsteinn lýðræðisins og var stofnuð af heiðnum mönnum anno 930 - og lét útúr sér eftirfarandi frómu orð í umræðunni um þá frekjulegu kröfu Þjóðkirkjunnar að heilaþvo börnin okkar:
Þá er látið undan dekurrófum, trúleysingjum og stjórnleysingjum víða um heim, fólki sem hugsar mest um sjálft sig en síður um að sinna náunganum af kærleik og góðvild.

Ég hefði talið að menn ættu ekki að kasta kantsteinum úr glerhúsi. Ég tel að ég sýni heminum meiri kærleika og góðvild en þessi lygamörður og þjófur sem hefur ítrekað gerst sekur um að ræna peningum Íslensku þjóðarinnar til þess að setja í einkahagsmunaverkefni.


Nei góðir lesendur. Það er komið nóg. 

Við getum ekki verið aftar á þróunarlegri meri en áðurnefndur Caesar og í sífellu fellt hugi okkar við þá sem byggja heimsmynd sína á hindurvitnum.

Við getum ekki lengur verið svo uppfull af ranghugmyndum og kreddum að við teljum náunga okkar sem vilja okkur ekkert illt -aðeins lifa eftir rökréttum ástæðum- grunnhyggna eða hættulega vegna þess að þeir aðhyllast ekki geðveiki og ranghugmyndir - við erum ekki grunnhyggin fyrir að trúa á það sem við sjáum, á áþreifanlegar staðreyndir.
Við erum einfaldlega veraldleg en ekki vont fólk.

Við getum ekki lengur staðið í því að láta stofnanir órökstuddra trúarskoðuna tengjast ríkisvaldinu okkar.

Aðskiljum ríki og kirkju.

Hættum að saka fólk um grunnhyggni fyrir það að vera okkur ósammála.

 

Post Scriptvm - ef Jón Valur Jensson er að lesa þetta, þá eru meiri einkenni geðveiki í því að tala við einhvern sem er ekki þarna heldur en að elska einstakling af sama kyni. Spurðu hvaða geðlækni eða sálfræðing sem er.