So kWhat?

Kaffi? Koffein?

Hvaða fjandans máli skiptir þetta?

Suður Ameríkumenn hafa tuggið kólalauf í gegnum aldirnar sér til hressingar. Er þetta nokkuð verra en orkudrykkjaneysla annarsstaðar?

" Mikið hefur borið á því undanfarið að Evrópubúar súpi baunaseyði af svokölluðum kaffibaunum, er þetta vægt fíkniefni sem hefur örvandi áhrif, veldur efni þetta niðurgangi og öðrum meltingartruflunum, skjálfta, svefnleysi og köldum svita ef neytt er í miklu mæli"

Hverjum er svosem ekki skííííí.... sama?

Notkun fíkniefnisins khat stóreykst

Svarið og þér mun svarað verða:

 Greinin var endurnefnd þar sem mér þótt þetta skemmtilegri fyrirsögn.

Jón Valur Jensson svarar áleitnum spurningum mínum sem ég setti inn í heiðarleika mínum á færslu á bloggi hans, en gefur ekki tækifæri til andsvara sökum þess að einhver ákveðinn tímarammi sem hann hefur á færslum sínum er runninn út.

 Svar mitt við færslu hans leit út svona;

Ég fagna því og styð það heilshugar að kristnir sem og aðrir trúaðir fái að verja sína trú fyrir árásum óviðkomandi.

En er ekki til full mikils ætlast þegar kristnir ætla að breyta Íslandi á þá vegu að aðeins kristin gildi fái að þrífast þar?

Er það ekki ógn við lýðræðið og frelsið í landinu?

Eru kristin gildi eitthvað betri eða verri en nokkur önnur trúarleg gildi sem byggja ekki á bláköldum staðreyndum?

Er það ykkur líka fagnaðarefni að Sharialög múslima fái að ríkja í ýmsum miðausturlöndum?

Er nokkurntíman afsakanlegt að trúarbrögð hafi það mikil afskipti af stjórn og samfélagsmálum að þau hindri frelsi þeirra einstaklinga sem ekki aðhyllast trúnna til þess að haga sér eftir sínum eigin gildum?

 

Ekki stóð á svörum frá þessum annars ágæta bloggara;

Aldrei hef ég heyrt, að "kristnir ætl[i] að breyta Íslandi á þá vegu, að aðeins kristin gildi fái að þrífast þar." Til eru kristin gildi, en til eru líka almennt-manneskjuleg gildi, sem þekkja má með skynseminni einni saman, og ég hef ekki heyrt neinn kristinn boðanda í samtíð okkar sem ryðja vilji þeim burt. Næsta spurning (3. málsliður) er því óþörf með öllu. -- Svar við næstu spurningu þar á eftir: JÁ, svo sannarlega eru kristnu gildin betri en þau "trúarleg gildi sem byggja ekki á bláköldum staðreyndum". -- Svar við þeirri næstu (en verð þó fyrst að taka fram, að ég tala hér fyrir sjálfan mig, hef ekki verið skipaður sem neinn fulltrúi kristinna manna og því óþarfi að tala til mín í fleirtölu!); Það er mér ekkert fagnaðarefni, og ég skil ekki hvernig spyrjandanum dettur það í hug. -- Svar við lokaspurningunni: Já, slík tilvik eru til, ef það "frelsi þeirra einstaklinga" brýtur á frelsi annarra einstaklinga, t.d. ófæddra barna í móðurkviði.

 

Touché Jón Valur. Það má vera að ég hafi einfaldlega ekki skilning á þessum ýmsustu leyndardómum kristninar, en mér hefur heyrst að almenn mannréttindi hafi staðið í vegi fyrir braut kristsmanna -krossmanna og verið þeim þyrnir í augum.

Til að mynda skrifar þú nú nýverið á blogg þitt að peningum sé "ausið í samkynhneigða" sem að ég get jú skrifað undir að sé á margan hátt grunsamlegur peningamokstur, enda telst ég til frjálshyggnari einstaklinga, en fordómar þínir sem komar fram í orðalagi eins og "Koss Vilhjálms á karlmannshönd í stórfurðulegu gervi "drottningar" er lifandi staðfesting þess, að jafnvel þvílíkan ágætismann er hægt að leiða í björg tízkuhyggju og yfirborðsmennsku [1]. Fjarri hefur það verið hugsun hans, hve margir hafa hneykslazt á því stripli og þeim ósæmilegu háðsútfærslum, sem oft hefur mátt horfa upp á í nefndum göngum homma og lesbía"
Þetta segir mér að þessi annars hneysklanlegi peningamokstur sé ekki eins óþarfur og ætla mætti enda sé þörf á fræðslu sem fyrirbyggjandi meðal gegn fordómum, ef við viljum ekki hverfa aftur til miðaldamannréttinda og ganga öfgasinnuðum trúarhópum á hönd eins og frændur okkar Færeyingar sem aðeins nýverið viðurkenndu að samkynhneygðir væru líka mennskir og hefðu þau grundvallarmannréttindi - frelsi til heilbrigðis - að það mætti ekki lemja þá í mauk. Það stripl sem þú víkur að er verndað samkvæmt tjáningarfrelsisákvæði stjórnarskrár íslenska lýðveldisins.

Þarna sýniru glögglega að þú vilt að þín kristnu gildi ráði ríkjum hér. Ég sé ekkert athugavert við það að þú vilir að hjá þér og þínum séu siðsemi og það kemur mér augljóslega ekkert við. En hvernig kemur það þér við ef aðrir vilja striplast? Það er ekkert sem segir að þú verðir að fylgjast með göngum samkynhneigðra, og ef þú ert fullviss um að þær fari fyrir brjóstið á þér, hversvegna ertu þá að því?
Eigum við að setja samkynhneigða í sérstaka kufla og merkja þá bleikum þríhyrningum í þessum göngum til þess að ganga úr skugga um að þeir fari ekki fyrir brjóstið á neinum?

Þegar ákveðnir trúarhópar sýna þá tilhneygð að vilja stjórna þeim sem ekki tilheyra þeim trúarbrögðum þá eru þeir farnir að ógna lýðræðinu og frelsinu í landinu. Ég er því mjög feginn að þú situr ekki á þingi þar sem að í skrifum þínum sýniru tilhneygingar sem svipar til þeirra sem þú sjálfur hneysklast á, en þá á ég við tilhneygingar strangtrúaðra múslima til þess að vera með nefið í hvers manns koppi.

Ég skil ekki hvernig maður með þinn takmarkaða lesskilning getur verið þetta menntaður, en það sem ég spurði þig var hvort að kristin gildi væru nokkuð betri eða verri en annara trúarbragða, sem líkt og kristni, byggja ekki á bláköldum vísindalegum staðreyndum.
Nú veit ég að þú kemur til með að rökstyðja það að kristni sé blákaldur sannleikur, og það má vera að hún sé það í þínu lífi og þínum microcosmos, en finnst þér ekki það sýna fram á hroka hjá manni sem ætti að vita nógu mikið um metaphysiska hugsun að þú teljir þína upplifun af heiminum vera hinn eina sanna blákalda sannleika?

Ég vil líka láta þig vita af því, nafni minn Jón Valur, að ef að öfgasinnuð trúarbrögð taka völd hér, þá mun ég og aðrir líkt þenkjandi einstaklingar reyna að hrinda slíku frá með öllum tiltækum ráðum, í nafni frelsis og lýðræðis, og ég vona að þú skiljir að þá gildir einu hvort að um kristni eða íslam er að ræða. Þess vegna spurði ég svona barnalega. Papísk lög eru fyrir mér jafn mikið eitur í beinum lýðræðis og frelsis og Sharialög, og því fagna ég hvorugu.

Ef við ætlum að fara að tala um fósturvísa sem einstaklinga, þá vil ég benda þér á að engin kona fer í fóstureyðingu uppá djókið og að fósturvísar hafa ekki nógu þróað taugakerfi fyrr en eftir 12 viku til þess að hafa tilfinningar eða hugsun og ef við virðum rétt kvenna til yfirráða yfir líkömum sínum, þá hljótum við að virða þann rétt til fóstureyðinga fram að tólftu viku, og ef 10 vikna fóstur er 'einstaklingur' en ekki partur af líkama móður sinnar, svaraðu mér þá því hvort líkur séu á því að slíkt fóstur lifði af utan móðurkviðs, með allri tiltækri vísindalegri hjálp, því ef ekki, þá er ekki hægt að ræða um einstakling. 

Æjæj.

Greyið kúturinn. 

Sjóræningjaupptökur valda Antony Hegarty vanlíðan

Jæjajá...

Merkilegt hvað þessi sérleyfishafi ætlar að vera til mikilla vandræða. Hættir í samstarfi við Umferðarmiðstöðina í sambandi við fragtflutninga (þannig að ótal margir hafa þurft að fara fýluferðir þangað niðreftir að senda pakka og verið vísað annað ), selur miða ódýrar í rútunum en á BSÍ þó svo að samningar meini þeim að selja miðana á Bílastæði BSÍ enda standi þeim skilda til þess að keyra þaðan samkvæmt útboðssaminingum Vegagerðarinnar...

Nú er saklausum börnum meinað að losa þvag!?!

Það, ef mér skjátlast ekki, kallast ofbeldi.

Er nú ekki kominn tími til þess að Vegagerðin taki sig til og geri eitthvað í þeim kvörtunum sem  hafa borist og hætti að væla við yfirmanninn minn yfir því að ég hafi reynt að útskýra fyrir einhverjum vanvita Hvolsvellingi að ég gæti ekki sent fyrir hann e-ð drasl né leyft honum að láta Þvl. afgreiða hann á bílaplaninu þar sem það stæðist hvorki lög smkv. útboðssamningum og ógnaði starfsöryggi mínu!?!

Sem betur fer er ég hættur í fragtini, en þetta er ekki fyrsta og örugglega ekki síðasta amlóðasagan af þeim félögum í Skógarhlíðinni.

Pissaði á rútugólfið þegar bílstjórinn neitaði að stoppa

Kúlinu fórnað fyrir hópsálahylli.

Ég var að horfa á þetta.

Eiríkur 'Rauði' Hauksson hefur nú misst 95% virðingarinnar sem ég hef ætið borið fyrir honum, en hann litaði hár sitt dökkt fyrir þetta myndband, og ég sver hann algjörlega af mér ef hann heldur þessum forljóta, moldarbrúna, alltof algenga lit og nær ekki aftur í eirrauðan makkan sem löngum hefur prýtt hann og haldið ljónslegu fasi hans á lofti.

Nei Eiki minn. Svona gerum við rauðhærðir ekki, ekki nema máské á meðan gelgjuskeiði stendur og menn halda sig hafa eitthvað til þess að skammast sín fyrir.

Nei Eiki minn, núna er fokið í flest skjól þegar framvörður rauðhærðra, sómi okkar, sverð og skjöldur hefur gengið til liðs við þá molbúa sem líta allir eins út og hafa ekki úr karótíni að moða í litarefnavali.

Fuss.

Ég sem ætlaði nú einusinni, aldrei eins og vant, að fylgjast með júróvísjón þetta árið.

Hvalalosti...

Hefur einhver heyrt um náttúruval?

Hélt hann að hvalurinn væri að drukkna?

Ég veit ég ku hljóma nokkuð kaldlyndur, en andsk... ég vona að Rod Coronado og Paul Watson fari sömu leið.

Drukknaði þegar hann reyndi að bjarga hval

Hugleiðing um frelsi.

áður birt á myspace bloggi mínu.

Hér á eftir fylgja ólínulegar hugleiðingar um frelsið oftumrædda og birtingarmyndir þess, kynfrelsi, neyslufrelsi, samviskufrelsi, þ.e. frelsi til hugsunar og skoðanaskipta, athafnafrelsi og svo frv.

Við kennum börnum okkar frá unga aldri að líkama þeirra séu þeirra eigin.
Við kennum þeim að enginn megi meiða þau, neyða þau til óhollra eða óviðeigandi athafna eða níðast á þeim á nokkurn máta. Þetta gerum við með það í huga að móta innra með þeim vitneskju um einkarétt sinn yfir líkömum sínum og til þess að byggja hjá þeim vitneskju og með henni mótstöðu gegn þeim sem vildu ráðskast með frelsi þeirra til heilbrigðis og vellíðunar, kynfrelsis og persónufrelsis, frelsis frá níði, frelsis til ákvörðunarréttar yfir þeirra eigin lífi og limum.
Við ölum börn okkar til þess að vera vel mótaðir, sjálfstæðir einstaklingar með sterkar sjálfstæðar skoðnari, skapandi þel og afstöðu og jafnframt góðan skilning og vöggugjöf erfðasyndarinnar, skilning á góðu og illu, marka þessara einda, skilning á því hvar frelsi einstaklingsins hefst og endar.

Í nútímasamfélagi þykir eðlilegt að þessum áfanga sé náð eftir um það bil tvo áratugi. Fram að því eru flest þau frelsi sem að við teljum sjálfsögð mannréttindi í höndum foreldra eða forsjármanna þessara ungu einstaklinga. Þá tekur við nýtt skeið á ævileiðinni þar sem aukið er jafnt og þétt við þau réttindi, skildur og það frelsi sem einstaklingarnir hafa fram að fullorðinsárunum. (sbr Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna.)

Þegar því skeiði er náð sem eðlilegt telst að flokkist sem fulloðrinsár bætast, auk frelsis, ýmsar ábyrgðir á herðar hins manndómsvígða einstakings, ábyrgðir þær sem rétt þykir hvar og hverju sinni að einstaklingurinn beri í samfélagsmyndinni. Til þessara skyldna teljast meðal annars skattbyrgðar, þátttaka í samfélaginu og full ábyrgð á eigin gjörðum gagnvart sjálfum sér, samfélaginu og þeim einstaklingum sem það byggja.

Þessar skyldur eru nauðsynlegar hverjum þeim sem vill teljast fullveðja, frjáls einstaklingur. Ef einstaklingurinn getur ekki sýnt fram á getu sína til þess að stjórna eigin gjörðum getur hann vart verið sinn eigin forráðamaður. Þessu fylgir þó það formerki að þær gjörðir sem einstaklingurinn framkvæmir gagnvart sjálfum sér, sínu eigin sinni og sál og sínum eigin líkama er einungis á eigin ábyrgð og til hans eigin tjónþola, enda á það að vera frumgildi sem kennt er frá blautu barnsbeini að líkami og sál hvers og eins er hans/hennar eigin eign.

Skyldur okkar gagnvart samfélaginu eru þær helstar að við tökum þátt í þeim sameiginlegu athöfnum sem snúa að heill samfélagsins. Þátttaka í sjóðum þeim sem snúa að velferð og heilbrigðismál, menntun ungviðisins og endurhæfingu þeirra sem brotið hafa gegn náunga sínum og samfélaginu.
Einnig teljast til skyldna þáttökur í þeim lýðræðislegu athöfnum og kosningum sem viðkoma sameignum þjóðarinnar, ákvörðunartöku gagvart þeim og lagasetningum sem festa í sessi og vernda þau réttindi og skyldur sem hver einstaklingur innan samfélagsins býr við.
Sú skylda sem ég tel stæsta af öllum þeim sem hver frelsisunnandi skal hlýta er sú að rísa upp til varnar þegar stjórn samfélagsins fer út fyrir sín settu mörk og hefur að hefta frelsið og svipta folk sínum grundvallar ákvörðunarrétti sem hlýtur að eigin líkama, sál og sinni og eignarrétti yfir eigin líkama.

Það vill oft gleymast í hinu daglega amstri að líkamar folks eru þeirra eigin eignir.
Helst gleymist þegar kemur að neyslu ýmissra efna, svosum tóbaks, áfengis og annara vímuefna, svo og hefðunar sem skarast yfir siðsemismörk hvers og eins, einkum hvað varðar kynferðislega hegðun, verslun með kynlíf og/eða kynlífstengt efni.
Víðast hvar í hinum vestræna heimi eru önnur vímuefni en áfengi og tóbak ólögleg sem og kynlífsþjónusta.
Hefur þetta leitt af sér neðanjarðarhagkerfi í tengslum við þessi fordæmdu horn samfélagsins og gert þeim einstaklingum sem iðjur þessar stunda ókleift að taka þátt í að axla ábyrgð á sínum skyldum gagnvart samfélaginu, þar með talið skattgreiðslur í sameiginlega sjóð, sjóði sem einnig sjá þeim sem hafa farið glapstigu í meðferð sinni á fíkniefnum fyrir endurhæfingu.

Úrræði samfélagsins hafa einatt verið þau að sópa þeim vandræðum sem oftar en ekki fylgja þeim vandræðalegu lagasetningum sem viðkoma þessum málaflokkum undir teppið og fangelsa þá einstaklinga sem þessar iðjur stunda.

Þess í stað væri skynsamlegt, til þess að tryggja frelsið að halda þessum málaflokkum í dagsljósinu og gera þeim sem kynlífsiðnað og fíkniefnasölu það kleyft að axla ábyrgð á tilveru sinni.
Með því væri hægt að koma í veg fyrir mansal, tryggja portkonum og mönnum verkalýðsréttindi og tryggingar, heilbrigðisþjónustu og lífeyri.
Eins gerði þetta fíkniefnaneytendum það kleyft með skattgreiðslum að greiða fyrir eigin meðferðarúrræði og taka þar með ábyrgð á eigin gjörðum.
Lögleiðing hefði einni í för með sér þann gleðilega fylgifisk að hægt yrði að hafa hemil á þeim glæpum sem neðanjarðarhagkerfinu fylgja, koma í veg fyrir ofbeldisverk og eignaspjöll og losa samfélagið undan flestum þeim óhjákvæmilegu bágindum sem fylgt hafa núverandi kerfi.

Þegar litið er til samfélagsins án þeirra rósrauðu gleraugna sem ríkjandi stéttir hafa óskað yfir almenning á undanförnum öldum og áraröðum, verður manni ljóst að ýmis siðferðisgildi hafa skyggt á frelsi folks til eigin ákörðunar yfir sínum lífum.
Hafa þessi siðferðisgleraugu einatt litast af trúarbrögðum og pólitískri rétthugsun, sem hvorttveggja eru fyrirbæri sem hafa ekkert með einstaklingsfrelsið að gera, heldur einatt verið skoðunarmyndandi og kúgandi gagnvart tjáningar, sköpunar og skoðanafrelsi einstaklingsins.
Siðferðisgildi trúarbragða og pólitískrar rétthugsunar mata samfélagið af ábyrgðarleysi; glæpamaður er ekki sekur, heldur er samfélagið gert ábyrgt fyrir gjörðum hans samkvæmt pólitískri rétthugsun. Morðingi með trúarlega grímu framkvæmir ekkert ódæi heldur var verknaður hans aðeins snúningur tannhjóls í Guðs vilja.
Skynsamur frelsisunnandi lætur ekki blekkjast af slíkum hjákátlegum athugasemdum sem litað hafa samfélög 20 og 21 alda.

Í trúfrelsi felst það fyrirkomulag sem einnig á heima í öllu öðru frelsi:
Þú átt þinn huga, þína sál og þinn líkama og þér er frjálst að haga þessum séreignum þínum á hvern þann máta sem þér þykir hyggnast.
Þér er frjálst að trúa á hvað það sem þér líkar best, en jafnramt ber þér, sem handhafa þessa frelsis að bea á því ábyrgð og umburðarlyndi gagnvart ákvörðunum annara.
Það er akkúrat á þessum stað þar sem pottur er víða brotinn í nútímasamfélagi.
Meðal flestra trúrarbragða, og einatt hjá eingyðistrúrabrögðum er hugmyndin um algildan sannleik hvað sterkust.
Innan ramma slíkra lífsviðhorfa er lítið sem ekkert rúm fyrir persónulega túlkun og hvað þá sjálfstæða trú.
Það var ekki fyrr en í siðbót kristinna mann að þar tók að bera á öðrum túlkunum á orðum Biblíunar (en þeim sem þekkst höfðu frá Aust og Vest-Kaþólsku kirkjunum) og loks á fjölbreyttari trúarstefnum innan þessara trúarbragða.
Þrátt fyrir það takmarkaða umburðarlyndi sem skaust upp með hinni svonefndu siðbót héldu múgæsingar og ofsóknir á hendur þeim sem höfðu aðrar lífssýnir áfram, hvort sem þær voru til forneskju eða vísinda.
Eins höfum við í dag alræðistrúarbrögð pólisískrar réttsýni að glíma við, þó að frelsi til trúar og frjálsra skoðanna séu víðast hvar stjórnarskrárbundin.
Ofsóknir á hendur þeim sem líkt og laxinn synda á mót straumnum halda áfram.

Það sem brýtur helst á frelsi fólks til skoðanafrelsis og ákvörðunarréttar yfir sjálfinu í dag er einna helst þessi réttrúnaður. Hjarðhugsendur í formi stjórnmálaafla og trúarbragða níða sínum siðferðismötum yfir þá sem brjóta blað lífsins á annan máta og lifa sínu lífi eftir eigin hentisemi.
Augljós náttúrulögmál eins og það að líf þrífst á lífi eru jafnvel litin hornauga og einna helst ættu allar lífverur, menn, ljón, kýr, fiskar og plöntur að ljósttillífa til þess að rósrauð duttlungastefna þeirra trúarbragða sem kenna sig við pólitíska réttsýni haldi velli.
Náttúran má ekki vamm sinn vita og lögmálið um afkomu þeirra hæfustu á ei lengur við.
Nú skulu dýrategundir sem hafa alla tíð verið búfénaður og eiga enga eftirlifandi samsvarandi ættingja í náttúrunni þyrmt, enda nánast glæpsamlegt að bera sér líka annarar tegundar til munns.
Þó vissulega séu vandkvæði víða á meðferð mannsins á náttúrunni og víða hafi pólitískt rétthugsandi einstaklingar rétt fyrir sér í þeim málaflokki, getur engin sjálfstætt þenkjandi mannvera gleypt allar þær skoðanir umbúðalaust.
Hinsvegar verður það að teljast pólitískt réttþenkjendum til tekna að þrátt fyrir vissa skoðanalögreglu eru þeir ogtar en ekki öflugir bandamenn hvað varðar ýmsar aðrar birtingarmyndir frelsisins.

Umburðarlyndið sem frelsið krefst af hverjum og einum hlýtur að vera afstætt eftir getu hvers og eins. Hinsvegar er umburðarlyndi gagnvart umburðarleysi hvers og eins líka nauðsynlegt, svo lengi sem umburðarleysi og fordómar takmarka ekki frelsi þeirra sem fyrir þessum neikvæðu hliðum skoðana og málfrelsisins verða.
Innan frelsisins verða allar tegundir að þrífast. Það og gjald og laun umburðarlyndisins. Þetta hlýtur þó að takmarkast, við það að sækja að því að takmarka frelsi annara.

Til þess að maður geti með sönnu talist frjáls þarf hvorttveggja til að bera; ábyrgð og umburðarlyndi. Án þessara megineinda getur enginn talist frjáls.

Til þess að þú, minn ágæti lesandi, teljist frjáls, þarf samfélagið umburðarlyndi gagnvart þér og þeim sem bera ólíkar skoðanir og lífssýnir.
Til þess að samfélagið sé umburðarlynt gagvart þér, þarft þú að umbera samfélagið og þá ólíku einstaklinga sem það byggja.

Til þess að þú, minn umburðarlyndi lesandi, teljist frjáls, þarftu að bera ábyrgð.
Hver og einn sem krefst og þarfnast frelsis og sjálfræðis þarf að bera ábyrgð á sjálfum sér og sínum verkum.
Án ábyrgðar á eigin gjörðum, orðum og skoðunum getur enginn talist sjálfs sins herra, drottinn eigin lífs og lima. Án ábyrgðar getur enginn talist frjáls.

Með ósk um umburðarlyndi og með fullri ábyrgð.

JEVBMaack.

Ég get svo svarið það...

Til hvers í fjandanum erum við að borga skatta? Sendiráð og utanlandsferðir?

Ég hélt alltaf að við borguðum tekjuskatt til þess að halda niðri sjúkrakosnaði, og þar með talið tannlækningum...

Skemmdir í 16 af 20 tönnum

Tilgangur þessa...

...er aðeins sá að ég geti tjáð mig um hinar ýmsustu greinar hér, án þess að þurfa að staðfesta mig í sífellu. Ég tjái mig mestmegnis á mínu eigin bloggi sem hýst er hjá klaka.net og á engilsaxnesku bloggi mínu á myspace.com

Kv.

 

J.E.V.Bj.Maack

Fyrsta bloggfærsla

Þessi færsla er búin til af kerfinu þegar notandi er stofnaður. Henni má eyða eða breyta að vild.