Reykur og bófar...

Á vesturlöndum er það lenska í dag að banna og banna og banna og banna og banna eins og framfarir í mannréttindum hafi aldrei verið í vestrænu samfélagi.

Grundvallarhugmynd frjálshyggjunar (en. Libertarianism, getur verið bæði hægra og vinstra megin efnahagslega) er sú að við eigum okkur sjálf, við berum ábyrgð á okkur sjálf og frelsi okkar takmarkist aðeins við það hvar frelsi næsta manns endar - á landamærum frelsis okkar.

Ég er reykingamaður. Ég ætla ekki að neita því að mér hefur leiðst óstjórnlega þau óþægindi sem ég og aðrir hafa þurft að upplifa vegna reykingabannsins sem fór í gang á sínum tíma. Ég hef sjaldan fengið jafn oft kvef og í vetur. Takk Siv og takk öll þið hin fíflin sem kusuð með þessum ólögum.

 Við búum nefnilega í samfélagi sem virðir eignarréttinn að nafninu til. En ef við höfum ekki yfirráð yfir okkar einkaeignum, eigum við þá hluti nokkuð? Ég vil meina ekki, þegar búið er að afnema ákvörðunarrétt yfir einkaeignum er búið að afnema eignarréttinn.

Ég þekki nokkra verta. Enginn þeirra var ánægður með að ráðskast var með eigur þeirra á þennan máta.

Ég er heldur ekki ánægður sem tónlistarmaður að þurfa að taka mér pásu vilji ég sígó, en slíkt er víst gjald þess að lifa við þessi ólög sem hér eru. 

Þegar ráðskast er með eigur einhvers í óleyfi heitir það að taka hlutina ófrjálsri hendi - þjófnaður.

Þegar ráðskast er með helgustu eignir fólks - það sjálft - og reynt að hafa 'vit' fyrir því er það engu líkara en að taka líkama einhvers ófrjálsri hendi - ofbeldi.

Þessi lög eru jú ekkert annað. Heilbrigðisofbeldi.

Þeir sem framfylgja þessum lögum og knýja á með þeim eru þá ekkert annað en ótýndir glæpamenn, í mínum augum í það minnsta. 

Larsen á því allan minn stuðning í þessu máli. 

Kim Larsen fer í hart

Senda þá til síns heima!

Þessir menn hafa ekkert að gera hérna.

Við höfum enga þörf hérlendis til þess að vera að borga undir þá fangelsisvist - frítt fæði og húsnæði - séu þeir dæmdir sekir.

Séu þessir menn dæmdir sekir ber okkur að senda þá til síns heima og setja þá í 15 ára komubann til landsins, til þess að sýna að við höfum ekkert með svona starfsemi að gera hérlendis.

Mér finnst það lágmarkskrafa að yfirvöld sjái sóma sinn í því að vernda bæði innfædda og innflutta Íslendinga gegn svona ófögnuði og með því að senda þessa menn úr landi - helst með samningi við heimaland þeirra um að þeir verið fangelsaðir þarlendis - og setja þá í komubann, gerum við úr þeim fordæmi.

Verst að það er ekki hægt að senda innlenda fauta til útlegðar í Papey eða álíka, en þegar við höfum þennan valmögulega ber okkur að nýta hann!

Ákært fyrir húsbrot og líkamsárás

Vinsamlegast athugið...

Þeim Gartrel og Johnson skal ekki rugla við Gartrell Johnson bakvörð hjá Colorado State Rams í háskólaruðningnum í BNA.

 

 

 

 

 

 

<-  Gartrell Johnson 

 

 

 

 

 

 

 

 

<- Gartrel & Johnson  

Ekki rugla saman! 

Ekki nægar sannanir fyrir morðáformum

Haraldur og Margrét.

Gæti verið nafn þýðingar á klassískri bíómynd Hals Ashby frá árinu 1971 um skötuhjúin Harold og Maude og samband þeirra. (Maude hét réttu nafni Marjorie samkvæmt myndinni).

Mér varð hugsað til þessarar myndar í gærkvöldi þegar ég tók þátt í umræðu á síðu Jennýjar Önnu Baldursdóttur um samband Rons Wood, 61 árs gamals meðlims Rolling Stones við 23gja ára gamla fyrirsætu frá Rússlandi.

Ég er enganvegin að mæla sambandi þeirra síðarnefndari skötuhjúanna bót, heldur að spyr ég, hver erum við að dæma hvað fer fram milli tveggja fullorðinna einstaklinga?

(Spoiler viðvörun fyrir ykkur sem ekki hafið séð þessa 37ára gömlu mynd, ég mæli sterklega með henni)

Í mynd Ashbys er hinn rúmlega tvítugi Harold orðinn leiður á lífinu (Bud Cort var 24ra þegar hann lék hlutverkið). Hann á enga vini, móðir hans skipar honum fyrir og ætlar að ganga svo langt að velja fyrir hann konu (eins og hann væri lítil stúlka í Arabíu). Harold sækir sér skemmtan við það að heimsækja jarðarfarir ókunnugra og kynnist hann í þeim jarðaförum Maude, konu sem er að detta inn í áttrætt, en lifir lífinu til hins ýtrasta. Hikar ekki við að stela bílum af götunni og skemmta sér á hvern þann máta sem henni hugnast.

Harold og Maude verða með tímanum bestu vinir, hin stórskemmtilega og léttgeggjaða Maude dregur hinn innhverfa og þunglynda Harold útúr skelinni og kennir honum að njóta lífsins. Þau fella loks hugi saman, Harold hyggst kvænast Maude en áður en hann spyr hana fordæma allir þeir sem heyrt hafa af hans ráðum sambandið og Maude tekur svo líf sitt á kvöldi áttræðisafmælis síns og lætur lífið síðar um kvöldið. 

(/Spoiler) 

Þessi mynd er einkar falleg, hún er á engan máta klámfengin eða óhugguleg heldur er verið að fjalla á raunsæjan og fallegan máta um tvo einstaklinga af ólíkum uppruna sem fella hugi saman.

En ef við skoðuðum hinn pólinn á hæðinni -algjöra andstæðu þessarar myndar- bókina Lolita eftir Michail Nabokov, fáum við aðra sýn á málin, en þar er ekki verið að fjalla um fullorðnar manneskjur sem verða ástfangnar, heldur miðaldra mann, Humbert Humbert sem fellir hug og aðra líkamsparta sína til hinnar 12 ára gömlu Doloresar eða Lolitu eins og hún er kölluð. Möguleg fyrirmynd Nabokovs í þeirri bók var hinn fimmtugi Frank La Salle sem árið 1948 rændi stúlku, 11 ára að aldri, og ferðaðist með hana vítt og breitt um BNA og misnotaði kynferðislega á hótelum sem hann skráði þau inn á, undir þeim formerkjum að hún væri dóttir hans.

Lolita hefur frá því að hún fyrst kom út árið 1956 haft mikil áhrif á samfélagið. Tabú eins og barnagirnd og önnur mál sem voru lítið sem ekkert rædd komu fram í dagsljósið og sem betur fer er  vitneskja og skilningur fólks á þeim glæpum að aukast svo líkur eru á því að hægt verði með tímanum að koma betur í veg fyrir glæpi af þessum toga.

En aftur af hinum steingerða Ronnie Wood.
Eins og tíðkast oftar en ekki þegar um samband Chihuahua við sér eldri karl, hvort sem þar er um eiginlegan Sykurpabba eða vögguræningja að ræða, hleypur fólk til með fordæmingar á þessum samböndum á þeim forsendum að hér sé um Lolítusambönd að ræða, þó það sé ekki málið í því tilfelli sem um er að ræða, heldur sé um að ræða samþykkt samband tveggja fullorðinna einstaklinga, er komið fram við yngri einstaklinginn eins og vitleysing sem ekki er fær um sjálfstæða ákvarðanatöku og þann eldri eins og rándýr. Þetta sést best á viðurnefnum þeim sem er hlekkjað á hér að ofan og jafnvel heyrir maður meldingar eins og að kalla þann eldri barnaníðing, þó hann hafi ekkert slíkt gert og með því er hugtakið GJALDFELLT og NORMALISERAÐ í stað þess að kalla hlutina réttum nöfnum og sleppa slíkum ærumeiðingum sem gera ekkert nema lítið úr fórnarlömbum barnaníðinga.

Berið saman: Púmur og gaupur (eldri konur sem sækjast í yngri menn), kjúklingavákar (en. Chickenhawk, samkynhneigðir karlar sem sækjast í sér yngri menn) á móti &#39;Chihuahua&#39; (ungar konur sem sækjast í sér eldri menn, er hér líkt við töskuhunda) og &#39;Boy toy&#39; (Strákar sem hé er verið að kalla leikföng, á svona titlum sést að ekki aðeins konur eru hlutgerðar í heiminum...).

Hér, í tilfelli Woods og Ektarínu Ivanovu er þó að öllum líkindum um svokallað Enjo Kosai að ræða, Enjo Kosai er japanskt fyrirbrigði sem hægt væri að þýða sem niðurgreitt samband. Þ.e. ríkidæmi eldri aðilans gerir hann meira aðlaðandi í augum hinnar yngri og því slær hann um sig með ríkidæminu við hvert tækifæri. Athugið að Enjo Kosai á aðeins við þar sem karlinn er eldri og ríkari, þegar málið umpólerast er um Gyaku Enjo Kosai að ræða.

Ég finn þó litla tilhneigingu til þess að vandlættast yfir þessu. Ef báðir aðilar hagnast á þessu hef ég ekki leyfi til þess að fordæma, ég get ómögulega gefið sjálfum mér slíkt. Þetta er jú ekki mitt mál og ég þekki ekki allar hliðar málsins, aðeins þær sem birst hafa í fjölmiðlum og verið fordæmt af öðrum. Ég er ennfremur ekki sálfræðingur Ektarínu, sem gæti verið haldin svokallaðri Gerontophiliu, þ.e. laðast að hinum öldruðu. Ég hreinlega veit það ekki og ætla því ekki að dæma ástir annarra.

 

Í eftirmála Lolitu reit Nabokov um apa nokkurn í Jardin des Plantes (ekki grasagarðinum í Laugardal) sem hafði verið kennt að teikna með kolum.  Fyrsta myndin sem apinn málaði var af járnstöngum búrs síns. Því sem lokaði hann frá frelsi sínu.

Þær járnstangir sem í samfélaginu vilja neyða sitt fegurðar eða siðferðismat uppá aðra eru engu skárri. Þær járnstangir sem vilja segja okkur hvað við megum elska og hvað ekki, hvað sé rétt fyrir okkur. Þær hrokafullu járnstangir sem telja sig vita best hvað er þér fyrir bestu.

Þegar um tvo fullorðna einstaklinga er að ræða væri nær að bera samband samþykks fólks á ólíkum aldri við Harald og Margréti en ofbeldið sem Humbert Humbert beitti Dolores.

Í þessum heimi er nefnilega ekki sjálfgefið að finna ástina.
Hún kemur bara og fer eins og hvað annað.

Hver ert þú þá að fordæma leit annarra að hamingjunni? Hver ert þú að fordæma Maí-Desember-sambönd annarra?

 

Ást (á öllum aldri).

Kv. 

Við og þeir.

Akkúrat.

Ég sit hérna í íbúðinni minni og virði fyrir mér kisurnar mínar og sú hugsun læðist að mér, að heimurinn væri betri ef mannfólkið tæki kisurnar sér til fyrirmyndar.
Nú er ég ekki að tala um að kúka í sandkassa, heldur eðli þessara fögru dýra.
Ég þjóna tveimur kisum. Læðurnar Yoda og Tígra eru undurfögur dýr og einkar kelin, en algjörir eiginhagsmunaseggir, ekki ósvipað mér. Tækifærissinnaðar og sjálfselskar. Og er eitthvað að því?
Ég hygg að svo sé nefnilega ekki, því á kisunum sannast það einna helst fyrir mér að eiginhagsmunasemi sé mun fallegri heldur en fólk vill láta í veðri vaka.
Því er nefnilega þannig farið að þó að kisurnar séu eiginhagsmunaseggir, þá þrífa þær hvor aðra, þær fullkoma hvor aðra.

Þessum eiginleika er því miður ekki deilt af mennskum eiginhagsmunaseggjum. Kant setti fram þá kenningu á sínum tíma að það að vera góður við aðra skilaði sér í því að aðrir yrðu góðir við mann í mót, Ieshua frá Nazaret sagði ekki ósvipaða hluti þegar hann sagði að &#39;það sem þér viljið að aðrir gjöri yður skulið þér og þeim gjöra&#39;.

Mjá.

Ég er nú ekki kristinn, en ég held að Ieshua hafi verið vænsti strákur, þó fylgisveinar hans og meyjar hafi gerst sek um ýmis voðaverk í hans nafni, en því miður er slíkt gjald skipulagðrar hugsunar, að brjóta gegn þeim sem synda sem lax móti straumi.

Kisurnar mínar eru mjög ólíkar verur. Önnur er feitlagin og heimakær þriggja vetra yrjótt læða hin er eins vetrar brjálæðingur og villidýr. Samt eru þær bestu vinir þrátt fyrir að vera ólíkar. Eigum við, sem köllum okkur skyni bornar skepnur, ekki til þá visku að geta í bróðerni virt hversu ólík við erum innbyrðis?

En, nei. Nöktu aparnir eru bara ekki betur gefnir en svo almennt að þeir sameinast í rétttrúarhópa. Sumir trúa á geimdrauga, aðrir á stjórnmálastefnur, enn aðrir á yfirburði vissra kynþátta og enn aðrir trúa á aðrar bábiljur og óáþreifanlega útópíska drauma sem ávalt verða utan seilingar.

Í þessum hópum tíðkast víðast hvar að líta á hópinn sem einskonar microcosmos, hópsálahjörð þar sem hver innan þessa hóps heldur mestmegnis sambandi við fólk sem er af sama meiði, þ.e. klíkuskapur, við vs. þeir. Ég hygg að það sé rót vandans víða, sama hvort það er í Ísrael, Tíbet, BNA eða hérna á Íslandi, hvar þess konar vandamál eins og þau sem finnast útí heimi eru sem betur fer fátíð, en virðast fara stigmagnandi með hverju árinu, sem er miður.

Þá er ég að tala um víða innan þessa samfélags. Við versus þeir. Það skiptir engu máli í hvaða málaflokki það er, konur versus kallar, innfæddir versus innflytjendur, trúaðir versus trúlausir versus trúaðir af öðrum meiði. Í hvert sinn þegar ég hugsa úti það, verð ég ánægðari og ánægðari með það að vera einstaklingshyggjumaður. Það er nefnilega mun auðveldara að taka bara ábyrgð á sjálfum sér og ætlast ekki til þess að aðrir séu eins.

Skyldi vera kominn tími á hugarfarsbreytingu í samfélaginu? Er kominn tími á að við förum að sætta okkur á að við getum ekki breytt öðru fólki, að við getum aðeins breytt okkur sjálfum og tekið ábyrgð á okkur sjálfum?

Lífið er ekki hópíþrótt. Lífið bara er.

With, without.
And who&#39;ll deny its what the fightings all about? 

Try not giving a f*ck!

Ute var håge...

...skutu all hressilega á dani hérna um árið. Mæli með þessum vídjóum.

Skandínavísk ungmenni skilja ekki hvert annað

Ronnie Drew 1934-2008

 

 

Stofnandi The Dubliners látinn

Hayes. 1942-2008

 

 

Thanks for all the love makin music. 

Isaac Hayes látinn

Ég líka.

En ég var ungur og vantaði pening.

Ég meina.

 

Sko...

 

...hverjum er ekki fjandans sama?

 

Það eru til missyndsamleg myndbönd og misberar ljósmyndir af svo mörgum einstaklingum nútildags að þetta ætti ekki að skipta neinu máli. Ég get alveg lofað ykkur því. Það halda flestir bara slíku fyrir sjálfa sig og sína nánustu og þó að þetta geti talist afskaplega dapurlegt (sérstaklega ef einstaklingur í þjónustu Alríkislögreglunnar á í hlut með lekann, því þetta er algjör trúnaðarbrestur), þá er þetta barasta ekkert merkilegt. Trúið mér ekki? Farið inná Redtube eða Youporn og sláið inn leitarorðið &#39;Amateur&#39;...

(Feministar, haldið ykkur hægum, ég á erfitt með að trúa því að þar séu eingöngu einstaklingar sem gera þetta tilneyddir, slíkt er úrvalið.) 

Þessi kona er vissulega falleg og örugglega vönd að virðingu sinni útávið, en whoopity doo! Hvað er málið? Hefur enginn séð nakta konu áður?

 

Ég hef gert það og get sagt að engin einasta kona sem ég hef séð þarf að skammast sín. Búum við í fokkings Íran hérna?

 

 

Þegar ég verð orðinn meira sökksessfúll tónlistarmaður skal ég persónulega leka myndböndum af frækinni framistöðu minni sjálfur, þá þarf ekki að borga einhverjum til þess að skrifa svona fréttir af mér...

...nema kannski að fyrirsögnin verði &#39;Óttast að enginn taki eftir svæsnum myndböndum af sér sökum offramboðs á vefnum&#39;.

Yfir og út. 

Óttast að djarfar myndir af sér leki á netið